Το Πατρινό Καρναβάλι είναι μια πρόκληση συλλογικών δράσεων που από τη φύση τους μπορούν να ανατρέψουν διαθέσεις και στερεότυπα. Εξέχουσα ικανότητά του, να μετατρέπει την γκριμάτσα σε πλατύ χαμόγελο, την έμπνευση σε δημιουργία, την καλλιτεχνική ανησυχία σε πρωτότυπες και ευρηματικές εκδηλώσεις, καθώς η ευγενής άμιλλα, το κέφι, η ανιδιοτέλεια και η αυτόβουλη εθελοντική δράση μπολιάζουν όλες τις ηλικίες στη μαγική εμπειρία της συμμετοχής.

Το Πατρινό Καρναβάλι είναι μια κυψέλη χαράς, νέων ιδεών, αυθόρμητης έκφρασης και δημιουργικής διεξόδου για όσους γευτούν λίγο από το μέλι του.

Είναι η μεγαλύτερη αποκριάτικη εκδήλωση στην Ελλάδα, κι ένα από τα σημαντικότερα καρναβάλια στην Ευρώπη όπου αναπτύσσονται δεκάδες φαντασμαγορικά και εντυπωσιακά χάπενινγκ, θεατρικά δρώμενα, χοροί, παρελάσεις και παιχνίδια από τη ημέρα της Τελετής Έναρξης μέχρι και την Τελετή Λήξης.

Η  ΓΕΝΝΗΣΗ

Ο ιστορικός ερευνητής Νίκος Πολίτης προσδιορίζει τις πρώτες αποκριάτικες εκδηλώσεις στα μέσα του 19ου αιώνα, που ήσαν κυρίως χοροί σε σπίτια και σε δημόσιους χορούς. Σε αυτές κυριαρχούσαν οι ελληνικοί δημοτικοί χοροί, αλλά και οι Ευρωπαϊκοί της εποχής, όπως πόλκα, μαζούρκα, καντρίλιες και βαλς. Πρώτος αποκριάτικος χορός έχει καταγραφεί αυτός που έγινε το 1829 στο σπίτι του Πατρινού εμπόρου Μωρέτη. Στις λαϊκές γειτονιές όμως της πόλης τα πράγματα ήταν πιο απλά και πιο αυθόρμητα και πολύ αργότερα εμφανίστηκαν οι πρώτες μπούλες, το γαϊτανάκι, τα πειράγματα και η σκωπτική θεώρηση καταστάσεων και γεγονότων.

Ερευνάται κατά πόσο οι αποκριάτικες εκδηλώσεις εκείνης της εποχής επηρεάστηκαν από την παρουσία των Γάλλων στρατιωτών του στρατηγού Μαιζών, οι οποίοι στάθμευσαν για ένα διάστημα στην Πάτρα αμέσως μετά την απελευθέρωση από τους Τούρκους.

Η ένωση των Επτανήσων με την Ελλάδα το 1864 είχε ως αποτέλεσμα την εγκατάσταση στην Πάτρα πολλών Επτανήσιων, οι οποίοι με το προοδευτικό πνεύμα και τα τραγούδια τους στις λιγοστές ταβέρνες του λιμανιού και της παλιάς πόλης, επηρέασαν την εξέλιξη του καρναβαλιού. Ιδιαίτερη συμβολή στη διαμόρφωση του χαρακτήρα του Πατρινού Καρναβαλιού, είχε το λιμάνι της πόλης και οι επαφές που ανέπτυξαν οι Πατρινοί με τη Δύση, κυρίως με την γειτονική Ιταλία και τα περίφημα καρναβάλια της. Έτσι εξηγούνται αρκετά μεσογειακά και δυτικότροπα χαρακτηριστικά του Πατρινού Καρναβαλιού.

ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΒΗΜΑΤΑ

Την περίοδο της οικονομικής ανάπτυξης της πόλης – δεκαετία του 1870 – εμφανίζονται τα πρώτα καρναβαλικά άρματα, ενώ το ολοκαίνουργο Δημοτικό Θέατρο «Απόλλων» παραχωρείται για την πραγματοποίηση των πρώτων δημόσιων αποκριάτικων χορών.

Την περίοδο της Μπέλ Επόκ, κυρίως την πρώτη δεκαετία του 1900

το καρναβάλι αρχίζει να αποκτά ταυτότητα, ενώ για πρώτη φορά παίρνουν μέρος σε αυτό, άτομα απ’ όλες τις κοινωνικές τάξεις. Τότε καθιερώνεται ο αυγοπόλεμος με κέρινα αυγά γεμάτα κομφετί, που θεωρείται ο πρόδρομος του σημερινού σοκολατοπόλεμου.

Ακολουθεί μια υποτονική περίοδος εξαιτίας των Βαλκανικών Πολέμων, του Α΄ Παγκόσμιου, του εθνικού διχασμού και της Μικρασιατικής καταστροφής, ενώ η ανάκαμψη που παρατηρείται αμέσως μετά, με καλύτερες στιγμές τις χρονιές 1938 και 1939 ανακόπτεται την περίοδο της Γερμανικής κατοχής και του εμφυλίου 1940 – 1950, όπου σταματούν οι εκδηλώσεις του.

ΜΕΤΑΠΟΛΕΜΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ

Η αναβίωσή του Πατρινού Καρναβαλιού τοποθετείται το 1951 με τους μουσικούς ομίλους του «Ορφέα» και της «Πατραϊκής Μαντολινάτας» να πρωτοστατούν στη διοργάνωσή του. Από το 1952 την διοργάνωση του Καρναβαλιού αναλαμβάνει ο Δήμος Πατρών.

Το 1964 το καρναβάλι ματαιώνεται εξαιτίας του θανάτου του Βασιλιά Παύλου.

Το 1966, εμφανίζεται ένα καινούργιο ομαδικό παιχνίδι, ο Κρυμμένος Θησαυρός, στο οποίο λαμβάνει μέρος ένας μικρός αριθμός μεταμφιεσμένων με αυτοκίνητα. Είναι το κλασικό προσκοπικό παιχνίδι πλοήγησης. Την επόμενη χρονιά είχαμε και τα πρώτα μασκαρεμένα αυτοκίνητα.

Το 1980 το Παιχνίδι του Κρυμμένου Θησαυρού με τα πληρώματα και τ΄ άρματά του εντάσσεται για πρώτη φορά στην Μεγάλη Παρέλαση της Κυριακής επιδρώντας καταλυτικά στη διαμόρφωσή της, προσδίδοντάς της έκταση, ποικιλομορφία, ζωντάνια, και σφρίγος.

ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ

Χαρακτηρίζεται από τη συνεχή αύξηση της συμμετοχής των καρναβαλιστών στις εκδηλώσεις του. Το Πατρινό Καρναβάλι στη σύγχρονη μορφή του εκτείνεται δημιουργικά καθ΄ όλη την καρναβαλική περίοδο από την Τελετή Έναρξης μέχρι και την Τελετή Λήξης με ένα σύνολο εκδηλώσεων, που περιλαμβάνουν χορούς, παρελάσεις, το Παιχνίδι Κρυμμένου Θησαυρού, το Καρναβάλι των Παιδιών, τα Μπουρμπούλια, θέατρα δρόμου, εκθέσεις, εικαστικές δραστηριότητες, συναυλίες, κ.α. Κορυφώνεται το τελευταίο Σαββατοκύριακο  με τη νυχτερινή παρέλαση των πληρωμάτων το Σάββατο και την εντυπωσιακή μεγάλη Παρέλαση αρμάτων και πληρωμάτων την Κυριακή. Η αυλαία του πέφτει με τη φαντασμαγορική καύση του Καρνάβαλου στην Τελετή Λήξης στο μόλο της Αγίου Νικολάου.

Τις εκδηλώσεις του Πατρινού Καρναβαλιού διοργανώνει η Κοινωφελής Επιχείρηση του Δήμου Πατρέων – Καρναβάλι Πάτρας.

Οι πρώτες συσκευές καταγραφής ήχου δημιουργήθηκαν στα μέσα του 19ου αιώνα από τον γάλλο Leon Scott.

Εικοσιπέντε χρόνια μετά έρχεται ο Thomas Edison με τον φωνογράφο του μια συσκευή καταγραφής ήχου και αναπαραγωγής του μέσω σφαιρικών κυλίνδρων.

Ο ίδιος θα εξελίξει τον φωνογράφο του τα επόμενα 10 χρόνια και θα τον διαθέσει για εμπορική εκμετάλλευση μέσω της εταιρείας του ονόματι Edison Phonographs.

Παράλληλα έχουμε τον Graham Bell να μπαίνει ανταγωνιστικά σε αυτόν τον χώρο με μια πιο βελτιωμένη έκδοση του, το γνωστό γραμμόφωνο το οποίο θα αποτελέσει την βάση τις Columbia.

Και εδώ ξεκινάει η ιστορία των μουσικών ηχογραφήσεων που έμελλε να αναδείξει την μουσική βιομηχανία μία από τις σημαντικότερες στον κόσμο.

Ακολουθεί η κατασκευή αναπαραγωγής ήχου και ευρείας κατανάλωσης με κερματοδέκτες που ακολούθησαν στα Juke box! Για την ιστορία οι πρώτοι δίσκοι γραμμόφωνου κατασκευάστηκαν τον 20ο αιώνα για να ακολουθήσει το βινύλιο στα τέλη της δεκαετίας του 1940 όπου και καθιερώθηκε ως το κύριο μέσο κατασκευής δίσκων.

Οι δίσκοι βινυλίων 45 και 33 στροφών έφεραν την ανατροπή στην μουσική βιομηχανία την δεκαετία του 1950 έτσι ώστε να γίνουν εκατομμύρια πωλήσεις δίσκων μέχρι να έρθει η ψηφιακή εποχή και να επέλθει η περιθωριοποίηση τους χωρίς αυτό να σημαίνει στην πράξη ότι η παραγωγή δίσκων βινυλίου σταμάτησε ποτέ.

Tο Live Aid είναι μια διπλή ιστορική συναυλία, με ανθρωπιστικό χαρακτήρα, που πραγματοποιήθηκε την ίδια στιγμή από κοινού στο Λονδίνο και τη Φιλαδέλφεια στις 13 Ιουλίου 1985 και οργανώθηκε από τον Μπομπ Γκέλντοφ και τον Midge Ure με σκοπό τη συγκέντρωση χρημάτων για την ανακούφιση του συνεχιζόμενου λιμού στην Αιθιοπία.

Μεταδόθηκε από πολλές τηλεοράσεις, ζωντανά, σε όλο τον κόσμο. Επιλέχθηκαν οι κορυφαίοι καλλιτέχνες όπως Ντέιβιντ Μπόουι, Πωλ ΜακΚάρτνεϋ, Queen, U2, Dire Straits, Duran Duran, Φιλ Κόλινς (οι οποίοι από το Λονδίνο πήραν το Κονκόρντ για να παίξουν και στη Φιλαδέλφεια ), Μικ Τζάγκερ, The Who, Έλτον Τζον, Στινγκ, Μαντόνα, ο Μπομπ Ντίλαν, ο Ρόμπερτ Πλαντ, ο Τζίμι Πέιτζ, ο Τζον Πωλ Τζόουνς (μουσικός), το Status Quo, ο Cat Stevens .

Αυτή η εκδήλωση διεξήχθη κυρίως στο στάδιο Wembley του Λονδίνου και στο στάδιο John F. Kennedy στη Φιλαδέλφεια .

Υπολογίζεται ότι 2 δισεκατομμύρια άνθρωποι παρακολούθησαν την συναυλία, σε περισσότερες από 100 διαφορετικές χώρες, και 90.000 άτομα παρευρέθηκαν.

Υπήρξαν κι άλλες συναυλίες που οργανώθηκαν επίσης με την ίδια φιλοσοφία, όπως στην Αυστραλία (Oz για την Αφρική) με τη συμμετοχή του INXS, ή ακόμα και στη Γερμανία.

Η επιτυχία της συναυλίας αυτής ενέπνευσε το τραγούδι The Tide Turning του Ρότζερ Γουώτερς (Pink Floyd).

Το 2005, με την ευκαιρία της εικοστής επετείου της συναυλίας Live Aid, ένα μέρος της, κυκλοφόρησε στο εμπόριο (για φιλανθρωπικούς πάντα σκοπούς) με τη μορφή τετραπλού DVD.

Για την ίδια περίσταση, η εμπειρία ανανεώνεται: Το Live 8, πραγματοποιήθηκε στις 2 Ιουλίου του 2005, όμως αυτή τη φορά σε μια πιο διεθνή διάσταση.

Στην πραγματικότητα, υπήρξαν συναυλίες που πραγματοποιήθηκαν στις πόλεις της Φιλαδέλφειας, του Λονδίνου, του Παρισιού, του Βερολίνου, της Ρώμης, του Τορόντο, του Τόκιο, του Γιοχάνεσμπουργκ όπως και της Μόσχας . Όπως το Live Aid, έτσι και το Live 8 κυκλοφορεί σε DVD για να υποστηρίξει την θέση του.

Στην συναυλία του 1985, μερικά γνωστά συγκροτήματα, όπως οι Eurythmics ή οι Tears for Fears, που κανονικά θα είχαν συμμετάσχει σε αυτήν, δεν μπόρεσαν τελικά να δώσουν το παρόν για διάφορους λόγους.