Οι The Black Keys γεννήθηκαν στο Άκρον του Οχάιο (Η.Π.Α.) – την πόλη που «γέννησε» τις εταιρείες ελαστικών, τα χωνάκια βάφλας, το πλιγούρι βρώμης αλλά και τον τεράστιο μπασκετικό θρύλο Λεμπρόν Τζέιμς. Από νωρίς, αποφάσισαν να εγκαταλείψουν το κολλέγιο και να αφοσιωθούν στη μεγάλη τους αγάπη, τη μουσική. Όνειρο τους ήταν να φτιάξουν ωμό ηλεκτρικό μπλουζ, να συνδυάσουν τις blues επιρροές και την garage μουσική με την αγάπη τους για την Indie rock. Έτσι, το «The Big Come Up» βρέθηκε το 2002 στις βιτρίνες των δισκοπωλείων.

Ακολούθησαν τα Rubber Factory και Thickfreakness τα οποία αποθεώθηκαν από κοινό και κριτικούς. Παράλληλα, οι live εμφανίσεις τους έγιναν από πολύ νωρίς αντικείμενο συζήτησης κατατάσσοντάς τους στα πιο δυναμικά ντουέτα της σύγχρονης μουσικής ιστορίας.

Τα πρώτα τρία άλμπουμ τους γράφτηκαν στο δικό τους στούντιο και ήταν «χειροποίητα» μιας και τα έκαναν όλα μόνοι τους, έγραφαν τους στίχους, τη μουσική, έκαναν την παραγωγή …μέχρι το τέταρτο άλμπουμ, Attack and Release. Τότε, αποφάσισαν να μπουν για πρώτη φορά σε επαγγελματικό στούντιο και να προσλάβουν παραγωγό, τον Danger Mouse, τον τολμηρό παραγωγό της hip hop, μια απόφαση που τους δικαίωσε καθώς το άλμπουμ έφτασε στο νο 23 με τα 100 καλύτερα τραγούδια του 2008.

Στα 20 χρόνια που οι The Black Keys είναι μαζί κάθε επόμενο άλμπουμ τους ξεπερνάει το προηγούμενο: το Brothers του 2010 έκανε το ντεμπούτο του στο νούμερο 3, στη συνέχεια το El Camino του 2011 πήγε κατευθείαν στο νούμερο 2 και το Turn Blue του 2016 έκανε την εμφάνισή του στο νούμερο 1.

Το album τους El Camino ήταν αυτό που τους εκτόξευσε στην κορυφή της επιτυχίας μιας και ήταν υποψήφιο για πέντε Grammy, εκ των οποίων κέρδισε τα τρία. Ένα Grammy για το καλύτερο ροκ άλμπουμ και δύο Grammy για το αγαπημένο, πολυπαιγμένο και πολυχορευμένο Lonely Boy.

Το πιο πρόσφατο άλμπουμ τους, το 11ο, Dropout Boogie, εμπνέεται το όνομα του από ένα τραγούδι του Captain Beefhart και φιγουράρει και αυτό ως υποψήφιο για Best Rock Album στα 65α Grammy Awards. Ηχογραφήθηκε στο στούντιο του Auerbach στο Nashville, το Easy Eye Sound. «Ήρθε σχεδόν άκοπα.» αναφέρει ο Auerbach. «Δεν το είχαμε προσχεδιασμένο. Ζούσαμε τη στιγμή, παίζοντας μουσική και ακολουθώντας το ένστικτό μας. Αυτό ομορφαίνει αυτό που κάνουμε ο Pat κι εγώ. Είναι στιγμιαίο…Σ’ αυτό που ο Pat κι εγώ προσβλέπουμε είναι να δημιουργούμε αυθόρμητα μουσική.»

Είναι η πρώτη φορά που οι The Black Keys κάλεσαν παραπάνω από έναν συντελεστές να δουλέψουν μαζί τους πάνω σε ένα δικό τους άλμπουμ- τον Greg Cartwright από τους Reigning Sound και τον συνθέτη Angelo Petraglia. Στο κομμάτι «Good Love» κιθάρες παίζει ο θρυλικός Billy F Gibbons των ZZ Top, – ένα εξαιρετικό παράδειγμα πως το ένστικτο, η συνέργεια και το ομαδικό πνεύμα δημιουργούν ένα υπέροχο αποτέλεσμα. «Ζουν για τη μουσική, όπως κι εμείς» αναφέρει ο Auerbach για τους συνεργάτες τους.

«Αυτό το άλμπουμ κυκλοφόρησε μια μέρα πριν την 20η επέτειο του πρώτου μας δίσκου» επισημαίνει συμβολικά ο Carney. Ανεξάρτητα από το τι κάνουν ξεχωριστά, κάνουν πάντα μαζί την παραγωγή των δίσκων τους. «Πάντα δουλεύαμε μαζί», εξηγεί ο Auerbach. «Από τον πρώτο δίσκο που κάναμε στο υπόγειο του Pat μέχρι σήμερα».

Ο Auerbach εξομολογείται: «Όταν παίζω μαζί με τον Pat, αμέσως μεταφέρομαι νοερά στο υπόγειο του Akron. Και είναι ένα πολύ όμορφο συναίσθημα που αντανακλάται στη φυσική χημεία που υπάρχει μεταξύ μας. Ο Pat και εγώ είμαστε οι Black Keys μόνο όταν είμαστε μαζί. Οποιαδήποτε άλλη στιγμή, δεν είμαστε οι Black Keys…Αλλά όταν είμαστε μαζί, είμαστε οι The Black Keys, εκεί βρίσκεται η αληθινή μαγεία». Ο Carney συμφωνεί και συμπληρώνει: «Αυτή είναι η μαγεία της μπάντας μας. Είμαστε χρώματα που συμπληρώνουν το ένα το άλλο» και «…στο τέλος της ημέρας τίποτα άλλο δεν έχει σημασία παρά μόνο η μουσική.»

Οι Black Keys, παραμένουν παντοτινοί λάτρεις των καθαρόαιμων blues, της garage rock, των Stooges, της ηλεκτρικής κιθάρας των Link Wray και Glenn Schwartz. Ανεπιτήδευτοι, αυθόρμητοι, ορμητικοί, απρόβλεπτοι, εμπνευσμένοι, ανυπόμονοι, ενστικτώδεις.

BUY TICKETS

Η metalcore μπάντα από το San Diego της Αμερικής προστίθεται στo line up του Rockwave Festival, την Παρασκευή 7 Ιουλίου, σηματοδοτώντας την 1η εμφάνιση των AS I LAY DYING στην Ελλάδα.

«Οι φλόγες τροφοδοτούν την αναγέννηση και το μέλλον ανθεί από τις στάχτες».

Αυτό φαίνεται να είναι το μότο που συνδέεται με την καλλιτεχνική και, συνάμα ταραχώδη, πορεία των As I Lay Dying από την ίδρυσή τους το 2000 έως την τωρινή τους σύνθεση.

Αν και θεωρούνται ένα κατεξοχήν metalcore συγκρότημα, η μουσική τους αντλεί πολλά στοιχεία και από το μελωδικό death metal και ο ήχος τους θεωρείται μείγμα από heavy metal και hardcore. Ένα από τα highlight της μέταλ μουσικής στην αλλαγή του αιώνα, αναγεννιέται εσχάτως για να μεταφέρει την φλόγα του metal στο πιστό κοινό του.

Από την ίδρυσή τους, οι As I Lay Dying πούλησαν πάνω από 1 εκατομμύριο άλμπουμ παγκοσμίως, κέρδισαν υποψηφιότητα για το βραβείο GRAMMY το 2008 στην κατηγορία «Καλύτερη Metal Performance», βρέθηκαν στις 10 πρώτες θέσεις του Billboard Top 200 με δύο κυκλοφορίες, συγκέντρωσαν εκατοντάδες εκατομμύρια streams, και τιμήθηκαν με το βραβείο «Ultimate Metal God» στα Μουσικά Βραβεία του MTV2 το 2007.

Όλα αυτά βέβαια θα χαθούν από τις σκέψεις μας, με το μπουν τα πρώτα riff του Nothing Left και το μόνο που θα έχει σημασία θα είναι να μείνεις όρθιος στο moshpit.

Ο διάσημος Βρετανός καλλιτέχνης, με τα 40 χρόνια καριέρας, που σηματοδότησε τον new wave – pop ήχο των δεκαετιών 80 και 90, ο Μαρκ Άλμοντ, έρχεται στην Αθήνα, προκειμένου να δώσει μια συναυλία, στις 28 Απριλίου, στο Christmas Theater.

Η υπέροχη των Soft Cell και των Marc and the Mambas, που διαθέτει μια ακαταμάχητη ικανότητα να μετατρέπει σε θρίαμβο ατμοσφαιρικότητας ακόμη και το πιο αδιάφορο τραγούδι, καταφθάνει στη χώρα μας πανέτοιμος να γοητεύσει ο ελληνικό κοινό.

Το πρόγραμμα που θα παρουσιάσει θα περιλαμβάνει όλα εκείνα τα κομμάτια που τον ανέδειξαν ως μία από τις σημαντικότερες φιγούρες της ποπ μουσικής, μεταξύ των οποίων τα «Days of Pearly Spencer», «Tainted Love», «Something’s Gotten Hold of my Heart», «A Lover Spurned», «I Feel Love». Θα συμπληρώνεται όμως και από υπέροχες διασκευές που έχει κάνει στα τραγούδια του Jacques Brel όπως το «If You Go Away».

Ο Μαρκ Άλμοντ εννήθηκε στις 9 Ιουλίου του 1959 στο Southport της Αγγλίας. Έχει δηλαδή γενέθλια μια ακριβώς μέρα πριν από τον Neil Tennant, των Pet Shop Boys, είναι όμως έξι χρόνια νεότερος του. Όπως οι περισσότεροι «αστέρες» του New Wave έτσι και αυτός ξεκίνησε ως φοιτητής καλών τεχνών.

Το έτος κυκλοφορίας του το «Tainted Love» (1981) υπήρξε το μεγαλύτερο σε πωλήσεις single στη Μεγάλη Βρετανία ενώ μια από τις μεγαλύτερες επιτυχές της καριέρας του τη γνώρισε παρέα με τους Bronski Beat  του Jimmy Sommerville διασκευάζοντας δύο hits της Donna Summer το «I Feel love» και το «Love to love you baby» τους έφεραν στο ΤΟΡ-5 της Βρετανίας. To 1992 διασκευάζοντας το ‘Days Of Pearly Spencer’, του David Mc Williams, φτάνει ως το Nούμερο 4 των charts της Βρετανίας.