Ο frontman των U2 Bono κάθισε πρόσφατα για μια συνέντευξη στο Billboard και θυμήθηκε πώς οι U2 επέστρεψαν από τα πρόθυρα της διάλυσης λόγω της πνευματικής κρίσης του συμπαίκτη τους The Edge.
Παρόλο που οι U2 δεν ήταν ποτέ επίσημα ένα θρησκευτικό συγκρότημα, η θρησκευτική ιστορία του συγκροτήματος είναι ευρέως γνωστή. Όταν οι U2 αρχικά ενώθηκαν, ο Bono, ο Edge και ο Larry Mullen Jr. ήταν όλοι ενεργά μέλη μιας ευαγγελικής χριστιανικής κοινότητας, η οποία είναι ένα κίνημα εντός του προτεσταντικού χριστιανισμού.
Είναι γνωστό ότι το συγκρότημα είχε διάφορες επιφυλάξεις για τη μουσική του λόγω της δύσκολης σχέσης μεταξύ θρησκείας και ροκ. Ωστόσο, καθώς περνούσε ο καιρός, κατάφεραν να ενσωματώσουν κάποια θρησκευτικά στοιχεία στη μουσική τους, ειδικά στους στίχους τους. Παρόλο που οι στίχοι των U2 εκφράζουν συχνά την πίστη τους, κατάφεραν να αποφύγουν να χαρακτηριστούν ως χριστιανικό συγκρότημα.
Αν και τελικά βρήκαν μια ισορροπία μέσα στη συγκρουσιακή σχέση μεταξύ ροκ και θρησκείας, η πνευματική κρίση του Edge κάποτε παραλίγο να προκαλέσει το τέλος των U2. Τα γεγονότα έλαβαν χώρα ενώ ο Edge και ο Bono φοιτούσαν μαζί σε ένα μη θρησκευτικό σχολείο. Ο ίδιος εξήγησε ότι εκεί γνώρισαν μια ομάδα που ονομαζόταν “ριζοσπάστες χριστιανοί του πρώτου αιώνα”, οι οποίοι ήταν πολύ αυστηροί στις πεποιθήσεις τους, και με την πάροδο του χρόνου, η ομάδα τους πίεσε να σταματήσουν να κάνουν μουσική.
Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα ο Edge είπε ότι δεν μπορούσε να ασχοληθεί άλλο με αυτές τις συγκρούσεις και ο Bono συμφώνησε με τον φίλο του. Τελικά, πήγαν στον μάνατζέρ τους Paul McGuinness και του είπαν ότι ο Θεός δεν ήθελε να συνεχίσουν να κάνουν μουσική. Ο μάνατζέρ τους σοκαρίστηκε όταν το άκουσε αυτό και τους υπενθύμισε τις νομικές τους υποχρεώσεις, αφού είχαν υπογράψει συμβόλαιο.
Έτσι, το συγκρότημα αποφάσισε να συνεχίσει να δουλεύει πάνω στη μουσική του, αλλά ο Edge δεν είχε ακόμα λύσει τα εσωτερικά του ζητήματα. Μετά από λίγο, άρχισε να γράφει το “Sunday Bloody Sunday”, ένα τραγούδι που πίστευε ότι θα έλυνε το πρόβλημα. Το κομμάτι έγινε το εναρκτήριο τραγούδι του άλμπουμ ‘War’ του 1983, το οποίο αργότερα χαρακτηρίστηκε από τους οπαδούς ως ένα τρελό άλμπουμ και είναι επίσης γνωστό ως το πρώτο ανοιχτά πολιτικό και θρησκευτικό άλμπουμ του συγκροτήματος.
Ο Bono πρόσθεσε ότι ο μόνος λόγος που ο παραγωγός τους Chris Blackwell δεν τους απέλυσε μετά τη δημιουργία αυτού του άλμπουμ ήταν ότι είχε συνηθίσει να ασχολείται με τον Bob Marley, ο οποίος επίσης ήθελε να τραγουδάει στο Θεό και να διαμαρτύρεται για τον κόσμο. Κατά κάποιο τρόπο, ο Edge προσπάθησε να κάνει το ίδιο πράγμα σε αυτό το τραγούδι. Ξεπέρασε την πνευματική του κρίση αφού έγραψε και κυκλοφόρησε αυτό το κομμάτι, και εκείνη η περίοδος έγινε ένα από τα σημεία καμπής του συγκροτήματος.
Να πώς θυμήθηκε ο Bono την ιστορία της πνευματικής κρίσης του Edge:
“Συναντήσαμε αυτό το -υποθέτω ότι τους λες ριζοσπάστες χριστιανούς του πρώτου αιώνα, κάτι σαν πανκ. Και ξέρετε, δεν χρειάζονταν πολλά υλικά πράγματα. Ήταν πολύ αυστηροί από αυτή την άποψη. Και εμείς αρχικά νομίζαμε ότι μας αποδέχονταν γι’ αυτό που ήμασταν. Μετά από λίγο, άρχισαν να μας ενοχλούν. ‘Ίσως αυτό το πράγμα με τη μουσική είναι – θα πρέπει να το αφήσετε κάτω. Και αν ο κόσμος είναι διαλυμένος, πραγματικά, και είναι πραγματικά διαλυμένος. Και αν θέλετε να συμμετέχετε στη διόρθωσή του, ίσως η μουσική είναι κάτι που πρέπει να αφήσετε στην άκρη και να τραγουδήσετε αυτά τα τραγούδια δοξολογίας”.
Ο Edge με παίρνει τηλέφωνο και μου λέει: “Δεν νομίζω ότι μπορώ να το λύσω αυτό”. Του είπα, ‘Λοιπόν, ναι, έχω κι εγώ κάποια προβλήματα με αυτό. Θέλω να είμαι χρήσιμος. Θέλω να είμαι χρήσιμος στη ζωή μου και θέλω να είμαι χρήσιμος στον κόσμο. Ο κόσμος είναι, ξέρεις, …… Πηγαίνουμε και του λέμε ότι όλα τελείωσαν.
Έτσι, καθόταν εκεί, και μπήκαμε μέσα, και ο Paul είπε, “Λοιπόν, έχεις μιλήσει με τον Θεό;”. Και εμείς είπαμε, ‘Ναι. Και ο Θεός σας είπε ότι δεν θέλετε να είστε στο συγκρότημα; Δηλαδή, θέλετε να διαλύσετε το συγκρότημα;” “Κατά κάποιο τρόπο, ναι. ‘Εντάξει. Οπότε έχεις μιλήσει με τον Θεό, και πώς είναι ο Θεός με τα νομικά συμβόλαια; Γιατί υπέγραψα ένα νομικό συμβόλαιο εδώ. Και εμείς ήμασταν εντελώς, ‘Ω, ίσως δεν το ακούσαμε σωστά’.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο Chris Blackwell δεν μας πέταξε από την Island Records επειδή είχαμε κάνει ένα τρελό θρησκευτικό άλμπουμ. Δεν ήταν καθόλου τρελό, αλλά ο κόσμος το αποκαλούσε τρελό. Είναι επειδή είπε ότι είχε συνηθίσει να ασχολείται με τον Bob Marley και ο Bob Marley ήθελε να τραγουδήσει στον Θεό. Ο Bob Marley ήθελε να τραγουδήσει στα κορίτσια. Ο Bob Marley ήθελε να τραγουδήσει στον κόσμο γύρω του και να διαμαρτυρηθεί γι’ αυτόν. Οπότε εκεί ήταν, ένα τρίχορδο σκέλος που έγινε οι U2, και αυτό ξεκίνησε με τον Edge στο ‘Sunday Bloody Sunday'”.