Το τραίνο: Νέο τραγούδι του Θάνου Μικρούτσικου

Κυκλοφόρησε  στο επίσημο κανάλι του Θάνου Μικρούτσικου στο YouTube και σε όλες τις πλατφόρμες ένα νέο τραγούδι του με τίτλο “Το τραίνο”. Πρόκειται για ένα τραγούδι που έγραψε ο Θάνος Μικρούτσικος για τη θεατρική παράσταση “Η κυρία του Τραίνου” σε πρώτη ηχογράφηση με την φωνή του Κώστα Θωμαΐδη. Δυο σημαντικοί συνεργάτες και συνοδοιπόροι του Θάνου Μικρούτσικου συνεργάστηκαν για την ηχογράφησή του, καθώς ο Θύμιος Παπαδόπουλος που γνωρίζει τον τρόπο του συνθέτη –το “alter ego μου” τον έλεγε ο Θάνος- υπογράφει τη νέα ενορχήστρωση κι έχει την επιμέλεια παραγωγής. Το τραγούδι ερμήνευε ζωντανά ο Κώστας Θωμαΐδης στην παράσταση που παρουσιάστηκε στις εκδηλώσεις του Δήμου Πειραιά τον Ιούλιο του 1991. Ήταν μια ιδέα του Θάνου Μικρούτσικου πάνω σε κείμενα του Γιάννη Σκαρίμπα, τον ποιητή των φαντασιακών ταξιδιών μέσα σ΄ ένα σιδηροδρομικό σταθμό.

Σημείωμα του Κώστα Θωμαΐδη

Κρατούσα στα χέρια μου την κασέτα που μόλις μου είχε δώσει ο Θάνος για να μελετήσω, λέγοντάς μου: “Είναι τρία ποιήματα του Γιάννη Σκαρίμπα που μελοποίησα για να τα τραγουδήσεις στο θεατρικό Η Κυρία του Τραίνου”. Από την πρώτη στιγμή ξεχώρισα το “Τραίνο”.

Η παράσταση δόθηκε στον παλιό Σιδηροδρομικό Σταθμό του Πειραιά, ανάμεσα στις γραμμές του τραίνου, με σκηνικό μια παλιά ατμομηχανή και ένα βαγόνι ανοιχτό. Περπατώντας στην πλατφόρμα με τον Τάκη Φαραζή, με το ακορντεόν του και παίζοντας μαντολίνο, το τραγουδούσα. Μνήμη από το 1991. Τα χρόνια πέρασαν και, δουλεύοντας το αρχείο του Θάνου, έπεσα πάνω στην κασέτα που μου είχε δώσει.

Τον Ιούνιο του 2020 το “Τραίνο” ξανακούστηκε, τόσα χρόνια μετά, ενορχηστρωμένο από τον Θύμιο Παπαδόπουλο, στο Ηρώδειο, σε συναυλία με τα θεατρικά τραγούδια του Θάνου Μικρούτσικου. Ο ίδιος δεν πρόλαβε να το ακούσει. Όμως όλοι οι μουσικοί το δουλέψαμε με αγάπη, νιώθοντας την παρουσία του ανάμεσά μας. Ήταν εκεί, μας διηύθυνε, όπως πάντα.

Παντοτινή ευγνωμοσύνη, αγαπημένε μου Θάνο, αγαπημένε μου Μαέστρο!

Οι στίχοι του τραγουδιού

Το Τραίνο

Πως ήταν έτσι, πως μου εφάνη
τόσο μελαγχολικό αυτό το τραίνο,
σχεδόν όλο πηγαίνω και δε φτάνει,
σχεδόν ούτε δε φτάνει ούδε πηγαίνω.

Ούτε θυμάμαι πρωί αν ήταν,
ή νύχτα κι έλαμπε ο δίσκος της Εκάτης
έτσι του μελαγχολικό όπως εκείταν,
όπως εγώ είμαι χαύνος του επιβάτης.

Όπως σχεδόν παιδί – ωραίον όπως
δεν ξέρω τι με πήρε εντός του – μόνο
καιρός αν ήταν, ή ήταν δρόμος, ή ήταν τόπος
που ταξιδεύει, σκέφτομαι, στο χρόνο …

Κι όπως βροντάν εντός του οι κρότοι
πότε στατό και πότε χωρίς φρένο
με αναφτούς τους φάρους του στα σκότη
άπιαστο, σερπετό και νυχτωμένο…

Κι όλο κυλάει στου νου τη ρόδα
(σε τέρμα ή σ’επιστροφή; ή αιωνιότη;)
κι είναι σαν ανθοστολισμένο με τα ρόδα
τραίνο που μεταφέρνει μου τη νιότη.

Στην ηχογράφηση έπαιξαν:

• Μίμης Ντούτσουλης: Κοντραμπάσο
• Σωτήρης Παπαδόπουλος: Κρουστά
• Μανώλης Ανδρουλιδάκης: Κλασική και ακουστική κιθάρα
• Νεοκλής Νεοφυτίδης: Πιάνο
• Θύμιος Παπαδόπουλος: Μπάσο κλαρινέτο, σοπράνο και τενόρο σαξόφωνο
• Ηχογράφηση – μίξη – mastering: Σωτήρης Παπαδόπουλος (ΣΤΕΝΤΩΡ Στούντιο)
• Ενορχήστρωση- επιμέλεια παραγωγής: Θύμιος Παπαδόπουλος