Θέατρο
Φεστιβάλ Επιδαύρου: Οι παραστάσεις που θα δούμε και το πρόγραμμα
Έξι τραγωδίες και δύο κωμωδίες αποτελούν το πρόγραμμα του Φεστιβάλ Επιδαύρου, με μεγάλα ονόματα του χώρου.
Ιππόλυτος του Ευριπίδη | Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου | 7 και 8 Ιουλίου 2023
To Εθνικό Θέατρο ανοίγει το φετινό Φεστιβάλ Επιδαύρου με τον Ιππόλυτο του Ευριπίδη που θα παρουσιαστεί στις 7 και 8 Ιουλίου σε σκηνοθεσία της Κατερίνας Ευαγγελάτου με μια σπουδαία ομάδα συνεργατών και με έναν δυναμικό 26μελή θίασο ηθοποιών και μουσικών. Το έργο, που εγκαινίασε άτυπα τον θεσμό των Επιδαυρίων το 1954, ανεβαίνει εδώ σε μια τολμηρή παράσταση που αναδεικνύει το άγριο σύμπαν του έργου του Ευριπίδη, την καταλυτική δύναμη του πάθους στις ζωές των ανθρώπων, τη γύμνια της ύπαρξης, τις καταστροφικές συνέπειες της αδιαλλαξίας αλλά και της υπέρβασης των φυσικών νόμων και των ανθρώπινων ορίων.
Ο Ιππόλυτος, νόθος γιος του Θησέα και πιστός οπαδός της Άρτεμης, έχει εμμονή με την αγνότητα, απαξιώνει τον έρωτα, υβρίζει το γυναικείο φύλο. Η θεά του έρωτα, Αφροδίτη, θέλοντας να τον εκδικηθεί που δεν τη σέβεται, οργανώνει ένα σχέδιο εξόντωσής του, εμπνέοντας σφοδρό έρωτα για εκείνον στη μητριά του Φαίδρα. Η παράσταση εστιάζει στη μορφή της Αφροδίτης που στήνει ένα παιχνίδι εκδίκησης και παρακολουθεί με ηδονοβλεπτική ματιά πώς το ανθρώπινο είδος γίνεται άθυρμα των επιθυμιών της. Το μάτι της γίνεται μάτι μας και τα πρόσωπα απογυμνώνονται. Τα γυμνά σώματα μεταφέρουν την έκρηξη, τον πόθο, τη λαγνεία αλλά και την αγνότητα του γένους των ανθρώπων.
Ποιος άραγε ευθύνεται για την τραγωδία; μοιάζει να αναρωτιέται ο Ευριπίδης. Ο θεός ή ο άνθρωπος; Στα χέρια του Ευριπίδη το μυθικό μοτίβο της σεξουαλικής επιθυμίας μιας γυναίκας για έναν νεότερο άντρα αναβαθμίζεται σε μία αδυσώπητη σύγκρουση ανάμεσα στην ανθρώπινη βούληση και τη θεϊκή δύναμη. Στον πυρήνα αυτού του διλήμματος βουτά η σκηνοθεσία που διερευνά με ακρίβεια και ευαισθησία όλα τα δίπολα, αναδεικνύοντας έτσι την πολυπλοκότητα των ψυχολογικών και ηθικών θεμάτων που θίγονται. Από τη μία η εγκράτεια κι από την άλλη ο πόθος, από τη μία το ιερό κι από την άλλη το βέβηλο, από τη μία η εκδίκηση και από την άλλη η θυσία, από τη μία ο λόγος από την άλλη η σιωπή.
Το σκηνικό της παράστασης, ένα βαλτώδες δυστοπικό τοπίο με αγρωστώδη φυτά και νερό, αντανακλά την ερημιά της ανθρώπινης ύπαρξης. Στην παράσταση η Αφροδίτη κρατώντας μία κάμερα, και μέσα σε υποβλητική μουσική, κινηματογραφεί και αναμεταδίδει ζωντανά σε μονοπλάνο όλη τη δράση, παρουσιάζοντας χωρίς μοντάζ στο κοινό πτυχές και λεπτομέρειές της. Ο θίασος κινείται σε όλη την έκταση του αρχαίου Θεάτρου, μέσα, γύρω και πίσω από την ορχήστρα, ανάμεσα στο όνειρο και την πραγματικότητα, ιχνηλατώντας τη μετ’ εμποδίων διαδρομή ανάμεσα στην αγνότητα και τη λαγνεία, ανάμεσα στην άγνοια και τη γνώση, ανάμεσα στην ίδια την πτώση του ανθρώπου και την εξιλέωσή του.
Ο Ιππόλυτος παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Εθνικό Θέατρο το 1937 σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Ροντήρη, με Ιππόλυτο τον Αλέξη Μινωτή και Φαίδρα την Κατίνα Παξινού. To 1953, ανέβηκε ξανά από το Εθνικό Θέατρο στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού και πάλι σε σκηνοθεσία Δημήτρη Ροντήρη, και το επόμενο καλοκαίρι στην Επίδαυρο, με Ιππόλυτο τον Αλέκο Αλεξανδράκη και Φαίδρα την Έλσα Βεργή, εγκαινιάζοντας άτυπα τον θεσμό των Επιδαυρίων που την επόμενη χρονιά (1955) καθιερώθηκε επίσημα με την ίδια παράσταση.
Η παράσταση περιέχει γυμνό και προτείνεται σε θεατές από 15 ετών και άνω.
H παράσταση πραγματοποιείται στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου.
Με ελληνικούς και αγγλικούς υπέρτιτλους.
Ταυτότητα παράστασης
Μετάφραση: Κώστας Τοπούζης
Δραματουργική επεξεργασία-Διασκευή-Σκηνοθεσία: Κατερίνα Ευαγγελάτου
Σκηνικά: Eύα Μανιδάκη
Μουσική σύνθεση-Ενορχήστρωση: Αλέξανδρος-Δράκος Κτιστάκης
Σχεδιασμός Βίντεο: Παντελής Μάκκας
Χορογραφία: Aλέξανδρος Σταυρόπουλος
Κοστούμια: Εύα Γουλάκου
Φωτισμοί: Ελίζα Αλεξανδροπούλου
Ηχητικός σχεδιασμός: Κώστας Παυλόπουλος
Δραματολόγος παράστασης: Εύα Σαραγά
Φωνητική προετοιμασία: Μελίνα Παιονίδου
Βοηθός σκηνοθέτη: Γιώργος Μπραουδάκης
Βοηθός σκηνογράφου: Κατερίνα Βλάχμπεη
Βοηθός ενδυματολόγου: Αλεξάνδρα-Αναστασία Φτούλη
Βοηθός φωτίστριας: Λάμπρος Παπούλιας
Βοηθός σχεδιαστή βίντεο: Ανθή Παρασκευά Βελουδογιάννη
Σχεδιασμός κομμώσεων – περούκες: Κωνσταντίνος Κολιούσης
Σχεδιασμός μακιγιάζ: Olga Faleichyk
Γλυπτική κατασκευή μάσκας: Νεκτάριος Διονυσόπουλος
Διανομή (αλφαβητικά)
Κόρα Καρβούνη Φαίδρα
Δημήτρης Παπανικολάου Εξάγγελος
Μαρία Σκουλά Τροφός
Έλενα Τοπαλίδου Αφροδίτη/Άρτεμις
Γιάννης Τσορτέκης Θησέας
Ορέστης Χαλκιάς Ιππόλυτος
ΧΟΡΟΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ Δάφνη Κιουρκτσόγλου, Αναστασία-Ραφαέλα Κονίδη, Ιωάννα Λέκκα, Αμαλία Νίνου, Μελίνα Πολυζώνη, Ηρώ Χαλκίδη
ΧΟΡΟΣ ΚΥΝΗΓΩΝ Διαμαντής Αδαμαντίδης, Γιώργος Βασιλόπουλος, Κωνσταντίνος Γεωργαλής, Νίκος Γονίδης, Νίκος Γρηγοριάδης, Χρήστος Διαμαντούδης, Μάριος Κρητικόπουλος, Ηρακλής Κωστάκης, Αλέξανδρος Πιεχόβιακ, Αλέξανδρος Τωμαδάκης, Μάριος Χατζηαντώνη, Νικόλας Χατζηβασιλειάδης
Μουσικοί επί σκηνής Γιάννος Γιοβάνος (τσέλο), Γιάννης Παπαδόπουλος (keyboards), Βαγγέλης Παρασκευαΐδης (βιμπράφωνο- κρουστά), Σπύρος Πολυχρονόπουλος (electronics)
Σφήκες – Ελεύθερη διασκευή της Λένας Κιτσοπούλου,
βασισμένη στο έργο του Αριστοφάνη | Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου | 14 και 15 Ιουλίου 2023
Οι Σφήκες του Αριστοφάνη είναι μια κωμωδία που σπάνια ανεβαίνει στην ελληνική σκηνή. Το έργο επιστρέφει στο δραματολόγιο του Εθνικού εξήντα χρόνια μετά την παράσταση του Αλέξη Σολομού, σε μια σύγχρονη μεταγραφή από τη Λένα Κιτσοπούλου που υπογράφει την ελεύθερη διασκευή του και τη σκηνοθεσία. Στην πρώτη κάθοδό της στην Επίδαυρο, η αιρετική δημιουργός, πλαισιωμένη από μία σπουδαία ομάδα συνεργατών και ηθοποιών, αναμετριέται με ένα έργο που αναστοχάζεται πάνω στις παθογένειες της δημοκρατίας μας και τις ρωγμές της δικαιοσύνης.
Στους Σφήκες, ο Αριστοφάνης χρησιμοποιεί το όχημα της κωμωδίας για να σατιρίσει, με τον αξεπέραστα αιχμηρό του τρόπο, ένα ζήτημα βαθιά πολιτικό: τη διάβρωση του δικαστικού συστήματος, του ακρογωνιαίου λίθου της λαϊκής κυριαρχίας στην αρχαία Αθήνα. Από τη μία ένας χαιρέκακος, δικομανής ηλικιωμένος δικαστής που ζει για να καταδικάζει «ενόχους» κι από την άλλη ο απεγνωσμένος γιος του, ένα σαθρό δικαστικό σύστημα που μοιράζει επιδόματα και μια ολόκληρη κοινωνία από Σφήκες: άτομα σκληρά με οξύ κεντρί, ακόρεστη όρεξη για κριτική και μηδενική διάθεση για αυτοκριτική. Μια κοινωνία εγκλωβισμένη μέσα στο αποπνικτικό κουκούλι της διχόνοιας και της κακεντρέχειας. Μια κοινωνία που συστρέφεται, σπαρταρά, εξαπολύει κατηγορώ και καταλήγει να τρέφεται από το ίδιο της το δηλητήριο.
Στην παρούσα εκδοχή η σκηνοθεσία στρέφει το βλέμμα της στα σύγχρονα «κεντριά», στα λαϊκά δικαστήρια που στήνονται στις τηλεοπτικές εκπομπές και στα σόσιαλ μίντια. Με καυστικό χιούμορ και σκωπτική διάθεση φωτίζει τη συστημική σαπίλα, τις κοιμισμένες άμυνες, τον ρατσισμό, τον φανατισμό, την άκαμπτη πολιτική ορθότητα της εποχής μας. «…σε καταδικάζω στην εκπομπή μου, στο κινητό μου, δημόσια, όπου βρεθώ κι όπου σταθώ, και προσέξτε καλά: όποιος δεν συμφωνεί μαζί μου είναι φασίστας, είναι συνένοχος με τον ένοχο. Κατηγορώ, άρα είμαι κάτι. Κατηγορώ άρα υπάρχω…» σημειώνει η σκηνοθέτρια που επιχειρεί να ζωντανέψει μπροστά μας πότε τον βούρκο που μας απειλεί και πότε εκείνο το άλλο, το ιδεώδες, που μας εξυψώνει.
Η παράσταση προτείνεται σε θεατές από 15 ετών και άνω.
H παράσταση πραγματοποιείται στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου.
Με ελληνικούς και αγγλικούς υπέρτιτλους.
ΕΚΠΤΩΤΙΚΟ ΠΑΚΕΤΟ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ
Πακέτο 4 εισιτηρίων (μόνο για την Παρασκευή): Με την αγορά 4 εισιτηρίων σας προσφέρουμε το 1 δωρεάν. Η προσφορά ισχύει για Β ΖΩΝΗ–ΚΑΤΩ ΔΙΑΖΩΜΑ και Γ/Δ ΖΩΝΕΣ- ΑΝΩ ΔΙΑΖΩΜΑ
Ταυτότητα παράστασης
Μετάφραση Στέλιος Χρονόπουλος
Ελεύθερη διασκευή – Σκηνοθεσία Λένα
Κιτσοπούλου Σκηνικά – Κοστούμια Μαγδαληνή Αυγερινού Μουσική Νίκος Κυπουργός
Φωτισμοί Νίκος Βλασόπουλος
Χορογραφία Αμάλια Μπένετ
Ηχητικός σχεδιασμός Κώστας Λώλος
Δραματολόγος παράστασης Ασπασία-Μαρία Αλεξίου
Φωνητική Προετοιμασία Μελίνα Παιονίδου
Βοηθός σκηνοθέτριας Μαριλένα Μόσχου
Β΄ βοηθός σκηνοθέτριας Σαβίνα Τσάφα
Βοηθός σκηνογράφου – ενδυματόλογου Τζίνα Ηλιοπούλου
Βοηθός μουσικοσυνθέτη Αλέξης Κωτσόπουλος
Σχεδιασμός μακιγιάζ Olga Faleichyk
Σχεδιασμός κομμώσεων Κωνσταντίνος Κολιούσης
Διανομή (αλφαβητικά):
Δάφνη Δαυίδ, Αλέξανδρος Ζουριδάκης, Κωνσταντίνος Καπελλίδης, Νίκος Καραθάνος, Λένα Κιτσοπούλου, Γιάννης Κότσιφας, Νίκος Κουσούλης, Αλέξης Κωτσόπουλος, Νεφέλη Μαϊστράλη, Σωτήρης Μανίκας, Νικόλας Μαραγκόπουλος, Ιωάννα Μαυρέα, Θάνος Μπίρκος, Δημήτρης Ναζίρης, Πάνος Παπαδόπουλος, Στέφανος Πίττας, Κωνσταντίνος Πλεμμένος, Μαριάννα Πουρέγκα, Θοδωρής Σκυφτούλης
Μουσικοί επί σκηνής:
Μαρίνος Γαλατσινός, Σοφία Ευκλείδου, Εύη Κανέλλου
Φωτογραφίες και video παράστασης: Χρήστος Συμεωνίδης
H παράσταση πραγματοποιείται στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου.
Με ελληνικούς και αγγλικούς υπέρτιτλους.
Μήδεια – FRANK CASTORF | Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου | 21 – 22 Ιουλίου
Στη συνέχεια του κύκλου των αναθέσεων αρχαίων έργων σε κορυφαίους Ευρωπαίους σκηνοθέτες που ξεκίνησε το 2021 με την πρόσκληση του Τόμας Όστερμάιερ και συνεχίστηκε το 2022 με τις παγκόσμιες πρεμιέρες του Γιόχαν Σίμονς και του Ούλριχ Ράσε, το Φεστιβάλ καλεί φέτος για πρώτη φορά στην Επίδαυρο τον Φρανκ Κάστορφ να σκηνοθετήσει Μήδεια σε μια παράσταση που δίνει το διεθνές στίγμα του φετινού προγράμματος.
Ο καινοτόμος σκηνοθέτης, ιστορικός διευθυντής της βερολινέζικης Φολκσμπίνε, που σφράγισε από τη δεκαετία του 1990 το «γερμανικό στιλ», θα συνεργαστεί με σπουδαίους ηθοποιούς του θεάτρου μας παντρεύοντας τον αναρχικό τρόπο παιξίματος, τον αυτοσχεδιασμό και την υποκριτική ελευθερία με την σύγχρονη ελληνική σκηνή σε μια εκρηκτική σκηνοθετική πρόταση.
Στο Φεστιβάλ τον γνωρίσαμε το 2007 με το Nord (1960), πρώτο μέρος της Γερμανικής Τριλογίας του Σελίν. Επανήλθε επ’ αφορμή του μεγάλου αφιερώματος στη Φολκσμπίνε στην Πειραιώς 260 το 2017 με τον Παίκτη, που βασίστηκε στο έργο του Ντοστογέφσκι.
Ο Κάστορφ υπηρετεί ένα θέατρο ακραίο και ρηξικέλευθο με υλικά μια έντονα εικαστική γλώσσα και μια σύγχρονη υποκριτική υψηλής θερμοκρασίας. Συνηθίζει να συνθέτει διαφορετικά κείμενα ανεξαρτήτως εποχής με στόχο να αναδείξει τον στοχασμό και τη φιλοσοφική αντιπαράθεση στο υπόστρωμα της κάθε ιστορίας.
Μετάφραση Στρατής Πασχάλης (Μήδεια του Ευριπίδη*), Ελένη Βαροπούλου (Ρημαγμένη όχθη, Μήδειας υλικό, Τοπίο με Aργοναύτες του Χάινερ Μύλλερ**)
Σκηνοθεσία Frank Castorf
Σκηνικό Aleksandar Denic
Κοστούμια Adriana Braga-Peretzki
Μουσική William Minke
Φωτισμοί Lothar Baumgarte
Βίντεο Andreas Deinert
Διεύθυνση καλλιτεχνικής παραγωγής Sebastian Klink
Δραματουργία Γρηγόρης Λιακόπουλος
Βοηθοί δραματουργού Γιάννης Βάρσος, Δέσποινα Παυλίδη
Βοηθός σκηνογράφου Άννα Μπίζα
Βοηθός ενδυματολόγου Μαργαρίτα Τζαννέτου
Βοηθοί διεύθυνσης καλλιτεχνικής παραγωγής Έφη Ρευματά, Δανάη Σπηλιώτη
Βοηθός παραγωγής Ζωή Κανελλοπούλου
Boom operator Λυδία Ζέρβα
Video editor Ελένη Κορδά
Make-up artists Βίνα Ευστρατιάδου, Αναστασία Διψάλα
Ενδύτριες Ευδοκία Κακιούζη, Χριστίνα Σωτηροπούλου
Tεχνικός ήχου Ηλίας Φλάμμος
Παίζουν (αλφαβητικά) Στεφανία Γουλιώτη, Σοφία Κόκκαλη, Μαρία Ναυπλιώτου, Αγγελική Παπούλια, Ευδοκία Ρουμελιώτη, Αινείας Τσαμάτης, Νικόλας Χανακούλας, Νίκος Ψαρράς
Εκτέλεση παραγωγής BEE DRAMAQUEENS / Ρένα Ανδρεαδάκη, Ζωή Μουσχή
Τα δικαιώματα των έργων Ρημαγμένη όχθη, Μήδειας υλικό, Τοπίο με Αργοναύτες (Verkommenes Ufer, Medeamaterial, Landschaft mit Argonauten) του Χάινερ Μύλλερ χορηγούνται αποκλειστικά στην Ελλάδα από τον εκδοτικό οίκο Ηenschel SCHAUSPIEL Theaterverlag Berlin GmbH.
Ευχαριστίες στον Στρατή Πασχάλη για την άδεια χρήσης αποσπασμάτων από τα έργα Μια εποχή στην κόλαση και Εκλάμψεις του Αρθρούρου Ρεμπώ σε δική του μετάφραση (Κάπα Εκδοτική 2021), καθώς και στον Γρηγόρη Λιακόπουλο για τα αποσπάσματα της Μήδειας που μετέφρασε εκ νέου.
Βατράχια του Αριστοφάνη | Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου | 28 – 29 Ιουλίου
Μια κωμωδία με DNA τραγωδίας.
Η Αθήνα διανύει μια βαθιά πολιτική και πνευματική κρίση, κρίση θεσμών και αξιών. Στην άνυδρη και δυσοίωνη πραγματικότητα της πόλης, ο Διόνυσος, πατέρας κι εμπνευστής του θεάτρου, ξεκινά το ταξίδι στον Κάτω Κόσμο για να φέρει πίσω τον σπόρο της αναγέννησης, την ποίηση, ώστε να σώσει τον κόσμο που καταρρέει. Με συνοδοιπόρους τον Ξανθία και τον θόρυβο των βατράχων, μέσα από αλλεπάλληλες κωμικές και παράδοξες συναντήσεις φτάνει στον Άδη για να αναστήσει τον Ποιητή. Εκείνον που μπορεί ν’ αναμετρηθεί με την επερχόμενη καταστροφή.
Από τις ρωγμές της ατόφιας κωμικότητας του έργου εκφύονται αδυναμίες ζώντων και τεθνεώτων και ανακινούνται τα δύσοσμα νερά της πραγματικότητας. Με όραμα την μεγάλη ιδέα της σωτηρίας της κόσμου, η κάθοδος του Διονύσου στον Άδη γίνεται ταυτόχρονα κατάβαση στον ίδιο τον μηχανισμό του θεάτρου. Στα ίχνη του Διονύσου, η παράσταση ζητά να φτάσει με τη σειρά της στον πυρήνα της θεατρικής δημιουργίας με οδοδείκτη τον υπέροχο αριστοφανικό εξπρεσιονισμό.
• Μετάφραση Κωνσταντίνος Μπλάθρας
• Σκηνοθεσία – Σκηνογραφία Έφη Μπίρμπα
• Διασκευή Έφη Μπίρμπα, Άρης Σερβετάλης, Κωνσταντίνος Μπλάθρας
• Μουσική ConstantineSkourlis
• Σχεδιασμός φωτισμών Γιώργος Καρβέλας
• Κοστούμια Έφη Μπίρμπα, Βασιλεία Ροζάνα
• Επιμέλεια κίνησης Μιχάλης Θεοφάνους
• Βοηθός σκηνοθέτιδας-καλλιτεχνική συνεργάτις Δάφνη Αντωνιάδου
• Βοηθός σκηνογράφου-καλλιτεχνική συνεργάτις Βάσια Λύρη
• Βοηθός ενδυματολόγων-καλλιτεχνικός συνεργάτης Αλέξανδρος Γαρνάβος
• Σύμβουλος ήχου Νικόλας Καζάζης
• Παίζουν: Άρης Σερβετάλης, Μιχάλης Σαράντης, Αργύρης Ξάφης, Ηλέκτρα Νικολούζου, Μαίρη Μηνά, Έκτορας Λιάτσος,
Μιχάλης Θεοφάνους, Αλεξάνδρα Καζάζου, Νάνσυ Μπούκλη, Κυριάκος Σαλής
• Παραγωγή Χώρος Τέχνης
ΣΕ ΣΥΜΠΑΡΑΓΩΓΗ ΜΕ ΤΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΩΝ
Οιδίπους επί Κολωνώ | Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου | 4 – 5 Αυγούστου
Ο Γιώργος Σκεύας σκηνοθετεί το αριστούργημα του Σοφοκλή «Οιδίπους επί Κολωνώ» με τον σπουδαίο ηθοποιό Δημήτρη Καταλειφό, στην ωριμότερη στιγμή της σπουδαίας του πορείας, στην πρώτη του πρωταγωνιστική εμφάνιση στην Επίδαυρο. Το θεατρικό γεγονός του καλοκαιριού παρουσιάζεται από τον Πολιτιστικό Οργανισμό «Λυκόφως» σε συμπαραγωγή με το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου στις 4 & 5 Αυγούστου στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου.
Η εμβληματική τραγωδία του Σοφοκλή, «Οιδίπους επί Κολωνώ», παρουσιάζεται φέτος στο Αργολικό Θέατρο με τον Δημήτρη Καταλειφό και μια εκλεκτή ομάδα πρωταγωνιστών -Χρήστος Χατζηπαναγιώτης, Αγγελική Παπαθεμελή, Αλεξάνδρα Αϊδίνη, Μάξιμος Μουμούρης, Χρήστος Σαπουντζής, Γιώργος Νούσης- σε ένα σύνολο δεκατεσσάρων ηθοποιών, υπό τη σκηνοθετική καθοδήγηση του Γιώργου Σκεύα.
Το έργο
Η τραγωδία «Οιδίπους επί Κολωνώ» είναι το τελευταίο έργο του Σοφοκλή. Παρουσιάστηκε για πρώτη φορά πέντε χρόνια μετά το θάνατο του ποιητή και πραγματεύεται το τέλος του Οιδίποδα, άλλοτε κραταιού βασιλιά της Θήβας.
Ο Οιδίποδας, γέροντας πια, τυφλός και εξόριστος, φτάνει μετά από μακρά περιπλάνηση στον Αθηναϊκό δήμο του Ίππιου Κολωνού, οδηγούμενος από τη μια του κόρη, την Αντιγόνη. Κάθεται σ’ ένα βράχο μέσα στο ιερό άλσος των Ευμενίδων, αλλά κάποιος κάτοικος του Κολωνού τον ανακαλύπτει και του ζητά να φύγει γιατί ο χώρος όπου κάθεται είναι ιερός και άβατος. Ο Οιδίποδας αρνείται γιατί σύμφωνα με τον χρησμό, αυτό το μέρος θα είναι ο τόπος της τελικής του ανάπαυσης.
Ο κάτοικος του Κολωνού καλεί τους γέροντες του τόπου να αποφασίσουν. Εκείνοι συμπονούν τον γέροντα ικέτη, αλλά μόλις μαθαίνουν το όνομά του, τρομοκρατούνται και τον διατάζουν να φύγει αμέσως απ’ τη χώρα τους. Ο Οιδίποδας επικαλείται την Αθηναϊκή φιλοξενία και ζητά να δει τον Θησέα, τον βασιλιά της Αθήνας, διότι έχει να του προσφέρει μεγάλο δώρο για την πόλη του. Στο μεταξύ, έρχεται αναπάντεχα η Ισμήνη, η άλλη κόρη του Οιδίποδα, μεταφέροντας τα νέα απ’ τη Θήβα: Οι γιοί του Οιδίποδα ο Πολυνείκης και ο Ετεοκλής, βρίσκονται στα πρόθυρα εμφυλίου πολέμου, διεκδικώντας ο καθένας για τον εαυτό του, τον θρόνο και την εξουσία. Επιπλέον, ένας νέος χρησμός ορίζει πως όποιος έχει με το μέρος του τον Οιδίποδα, νεκρό ή ζωντανό, αυτός κερδίζει. Καταφτάνει ο Θησέας και ο Οιδίποδας του ζητά προστασία για όσο ζει καθώς και να ταφεί στο χώμα της Αθήνας όταν έρθει το τέλος της ζωής του. Ο Θησέας τιμώντας τον Οιδίποδα, δεσμεύεται και για τα δύο και τον διαβεβαιώνει ότι είναι ασφαλής.
Στη σκηνή εισβάλλει ο Κρέοντας, ανακοινώνοντας ότι έρχεται εκ μέρους όλων των Θηβαίων, για να πείσει τον Οιδίποδα να γυρίσει πίσω στην πατρίδα του, τη Θήβα. Όταν βλέπει πως τα λόγια του δεν πείθουν αλλά αντίθετα εξοργίζουν τον Οιδίποδα, ο Κρέοντας, για να πετύχει το σκοπό του, καταφεύγει στη βία…
Σημείωμα σκηνοθέτη
Ἀγγελικὸ καὶ μαῦρο, φῶς,
γέλιο τῶν κυμάτων στὶς δημοσιὲς τοῦ πόντου,
δακρυσμένο γέλιο,
σὲ βλέπει ὁ γέροντας ἱκέτης
πηγαίνοντας νὰ δρασκελίσει τὶς ἀόρατες πλάκες
καθρεφτισμένο στὸ αἷμα του
ποὺ γέννησε τὸν Ἐτεοκλῆ καὶ τὸν Πολυνείκη.
Το αγγελικό και μαύρο φως, όπως γράφει στο τελευταίο μέρος της «Κίχλης» ο Σεφέρης, είναι αυτό που «βλέπει» ο τυφλός Οιδίποδας, ο γέροντας ικέτης. Είναι η συντριβή και η δικαίωσή του μαζί, το μετέωρο πέρασμά του στον άλλο τόπο, τις αόρατες πλάκες του άλσους των Ευμενίδων, που θα τον υποδεχτούν και θα τον καταπιούν. Η παράσταση φέρνει στο προσκήνιο τη διφορούμενη εκκρεμότητα του τέλους ενός ήρωα σημαδεμένου από τη μοίρα. Πώς μπορεί να μεταφραστεί σκηνικά αυτός ο μετεωρισμός ανάμεσα στο δίκαιο και στο άδικο, ανάμεσα στην αποδοχή της μοίρας και στην άρνησή της; Ο λόγος του Σοφοκλή, ο λόγος στα χείλη των ηρώων του, του Οιδίποδα, του Θησέα, της Αντιγόνης, της Ισμήνης, του Πολυνείκη, του Κρέοντα, δεν επιδέχεται κανέναν οριστικό διαχωρισμό του καλού απ’ το κακό, του ιερού απ’ το βλάσφημο. Αυτός ο λόγος, μέσα από τη μουσική των σωμάτων, γίνεται ένας τόπος αιώνιος, ο αιώνιος χρησμός. Αυτόν τον λόγο και τη βαθιά ποιητική, χρησμική του δύναμη, ζητά να απελευθερώσει αυτή η παράσταση.
Γιώργος Σκεύας
Παίζουν οι ηθοποιοί: Δημήτρης Καταλειφός, Χρήστος Χατζηπαναγιώτης, Αγγελική Παπαθεμελή, Αλεξάνδρα Αϊδίνη, Μάξιμος Μουμούρης, Χρήστος Σαπουντζής, Γιώργος Νούσης, Νίκος Νίκας, Γιώργος Φριντζήλας, Damiano Ottavio Bigi, Νίκος Δερτιλής, Γιώργος Μπούτσικας, Πάνος Αποστολόπουλος, Αντώνης Αντωνιάδης, Πάρις Παρασκευάδης
Μετάφραση: Χρύσα Προκοπάκη, Θάνος Τσακνάκης
Σκηνοθεσία: Γιώργος Σκεύας
Δραματουργική επεξεργασία: Γιώργος Σκεύας, Χρύσα Προκοπάκη
Σκηνικά – Κοστούμια: Λίλη Πεζανού
Μουσική: Σήμη Τσιλαλή
Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος
Κίνηση: Damiano Ottavio Bigi
Φωτογραφίες: Πάτροκλος Σκαφίδας
Τρέιλερ: Μιχαήλ Μαυρομούστακος
Social Media: Renegade
Νομικός Σύμβουλος: Φιλιώ Καστραντά
Βοηθός σκηνοθέτη: Γιάννης Σαβουιδάκης
Βοηθός ενδυματολόγου: Χάρης Σουλιώτης
Βοηθοί Παραγωγής: Βαγγέλης Βογιατζής, Ξένια Καλαντζή
Διεύθυνση Παραγωγής: Κατερίνα Μπερδέκα
Παραγωγός: Γιώργος Λυκιαρδόπουλος
Ευχαριστούμε το Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής, τον Πρύτανη κ. Παναγιώτη Καλδή, τον Αντιπρύτανη Θεόδωρο Ξάνθο για την παραχώρηση του χώρου που πραγματοποιήθηκε η φωτογράφιση της παράστασης καθώς και τον τον Διευθυντή Δημοσίων Σχέσεων του Πανεπιστημίου Αγριτέλλη Ιωάννη.
Μια παραγωγή του Πολιτιστικού Οργανισμού «Λυκόφως» σε συμπαραγωγή με το Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου
Εκάβη του Ευρυπίδη – Επίδαυρος | Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου | 11 – 12 Αυγούστου
ΤΟ ΕΡΓΟ
Καθημερινά φτάνουν στις οθόνες μας εικόνες από πολέμους, εικόνες αφόρητης βίας και σπαραγμού από κάθε σημείο του κόσμου. Το παράλογο του πολέμου μοιάζει να αφορά μόνο αυτούς που το ζουν, για όλους τους άλλους περιορίζεται σε μια στεγνή, εικονική και ακίνδυνη πληροφορία. Θάβεται ανάμεσα σε πλήθος ειδήσεων, αποκόβεται από το βίωμα του πένθους. Εξοικειωνόμαστε έτσι με την εικόνα και την πληροφορία της βίας, εκπαιδευόμαστε στον θάνατο αλλά ξεμάθαμε να πενθούμε.
Η Εκάβη στην ομώνυμη τραγωδία του Ευριπίδη ξεκινά ως πρόσωπο από αυτό το σημείο, από αυτό που έχουμε ξεχάσει, τον δρόμο του θρήνου. Στο πρώτο μέρος του έργου το πένθος, προσωπικό αλλά και συλλογικό, μοιάζει να γεννά τη μεταφυσική του: ζωντανοί και νεκροί βρίσκονται σε διαρκή συνομιλία, ένα αγόρι άταφο ταράζει τον ύπνο της μάνας του, ένα κορίτσι στέκει στο όριο ζωής και θανάτου. Στην Εκάβη τα πάντα συμβαίνουν σε έναν μεταιχμιακό χρόνο, μετά το τέλος του πολέμου. Η βία όμως δεν έχει τελειώσει. Και εκεί ακριβώς, στον χρόνο της μετάβασης, η Εκάβη του πένθους γίνεται η Εκάβη της εκδίκησης, ανοίγοντας μια τολμηρή διαλεκτική με το σήμερα.
Ένας πολυμελής θίασος εξαιρετικών ηθοποιών και μουσικών και η νέα μετάφραση της Ελένης Βαροπούλου, που πραγματοποιήθηκε ειδικά για την παράσταση, είναι οι πυλώνες του εγχειρήματος.
Η παράσταση περιέχει γυμνό.
ΗΘΟΠΟΙΟΙ (με αλφαβητική σειρά)
Ταλθύβιος: Ιωσήφ Ιωσηφίδης
Πολυξένη: Μαρίνα Καλογήρου
Εκάβη: Ελένη Κοκκίδου
Οδυσσέας: Θανάσης Κουρλαμπάς
Πολύδωρος: Ερρίκος Μηλιάρης
Θεράπαινα: Ηλεάνα Μπάλλα
Πολυμήστορας: Άκης Σακελλαρίου
Αγαμέμνονας: Αλέκος Συσσοβίτης
ΧΟΡΟΣ (με αλφαβητική σειρά)
Ασημίνα Αναστασοπούλου
Άρτεμις Βαβάτσικα (μουσικός επί σκηνής)
Ελισσάβετ Γιαννοπούλου
Μαρία Κωνσταντά
Ευσταθία Λαγιόκαπα
Λυγερή Μητροπούλου
Ειρήνη Μπούνταλη
Χρύσα Τουμανίδου
Αμαλία Τσεκούρα
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Σκηνοθεσία: Ιώ Βουλγαράκη
Μετάφραση: Ελένη Βαροπούλου
Σκηνικά/Κοστούμια: Μαγδαληνή Αυγερινού
Μουσική: Νίκος Γαλενιανός
Κίνηση: Χαρά Κότσαλη
Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου
Φωτογραφία εξωφύλλου: Ηλίας Μπουργιώτης
Α’ Βοηθός σκηνοθέτιδας: Μάγια Κυριαζή
Β’ Βοηθός σκηνοθέτιδας: Ιωάννης Τσιπτσής
Βοηθός σκηνογράφου/ενδυματολόγου: Δημοσθένης Κλιμένωφ
«ΤΡΩΑΔΕΣ» ΤΟΥ ΕΥΡΙΠΙΔΗ | Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου | 18 – 19 Αυγούστου
Λίγα λόγια για το έργο
Οι Τρωάδες, η μόνη σωζόμενη τραγωδία της ευριπίδειας τριλογίας για τον Τρωικό Πόλεμο, διδάχτηκε το 415 π.Χ. στα Μεγάλα Διονύσια. Το έργο γράφτηκε λίγο μετά την καταστροφή της Μήλου το 416 π.Χ., όταν οι Αθηναίοι, με απάνθρωπη βιαιότητα, σκότωσαν όλους τους ενήλικες άντρες της Μήλου και πούλησαν για δούλους τις γυναίκες και τα παιδιά.
Ο Ευριπίδης επιχειρεί να προειδοποιήσει για τις συνέπειες της ασυδοσίας των νικητών και να υπενθυμίσει τη σημασία του να παραμένει κανείς άνθρωπος, μακριά από την ψευδαίσθηση παντοδυναμίας που προκαλούν οι εφήμερες νίκες. Στις Τρωάδες ο ποιητής αναδεικνύει την ανθρώπινη διάσταση του εχθρού και, εστιάζοντας στο μεγαλείο των γυναικών της Τροίας, προβάλλει τη δύναμη εκείνη που κάνει τον άνθρωπο να επιμένει ακόμα και μετά την καταστροφή.
αίζουν (αλφαβητικά) Μελίνα Αποστολίδου (Αθηνά), Λουκία Βασιλείου (Αθηνά, Ελένη), Μομώ Βλάχου (Αθηνά), Χαρά Γιώτα (Αθηνά), Ηλέκτρα Γωνιάδου (Αθηνά), Μαρία Διακοπαναγιώτου (Κασσάνδρα), Αντώνης Καφετζόπουλος (Ποσειδώνας), Χριστίνα Μπακαστάθη (Αθηνά), Αλέξανδρος Μπουρδούμης (Μενέλαος), Μπέττυ Νικολέση (Αθηνά), Ρούλα Πατεράκη (Εκάβη), Κλειώ Δανάη Οθωναίου (Αθηνά, Ελένη), Δημήτρης Πιατάς (Ταλθύβιος), Πολυξένη Σπυροπούλου (Αθηνά), Βιργινία Ταμπαροπούλου (Αθηνά), Θεοφανώ Τζαλαβρά (Αθηνά), Μαρίζα Τσάρη (Ανδρομάχη), Μάρα Τσικάρα (Αθηνά)
Έκτακτη αντικατάσταση Γιάννης Χαρίσης
Γυναίκες Μαριάννα Αβραμάκη, Μελίνα Αποστολίδου, Λουκία Βασιλείου, Μομώ Βλάχου, Χαρά Γιώτα, Ηλέκτρα Γωνιάδου, Ζωή Ευθυμίου, Ηλέκτρα Καρτάνου, Εύη Κουταλιανού, Λωξάνδρα Λούκας, Ελένη Μισχοπούλου, Χριστίνα Μπακαστάθη, Χρυσή Μπαχτσεβάνη, Μπέτυ Νικολέση, Κλειώ Δανάη Οθωναίου, Πολυξένη Σπυροπούλου, Βιργινία Ταμπαροπούλου, Θεοφανώ Τζαλαβρά, Φωτεινή Τιμοθέου, Μάρα Τσικάρα
Άντρας Χριστόφορος Μαριάδης
Οιδίπους Τύραννος | Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου | 25 – 26 Αυγούστου
Ποτέ άλλοτε στην ιστορία της ανθρωπότητας δεν έχουμε «δει» τόσο μακριά μέσα στο σύμπαν και τόσο βαθιά μέσα στον άνθρωπο. Πολύ συχνά στο χείλος μιας καταστροφής διαπιστώνουμε ότι το κακό που πολεμάμε είμαστε οι ίδιοι. Το πρόσωπο του Οιδίποδα είναι η ίδια η ανθρωπότητα στον καθρέφτη. Έχοντας βρει τον υπαίτιο, βρίσκεται στο σημείο να πρέπει επιτακτικά να κάνει μια επιλογή έστω την τελευταία στιγμή, έστω έχοντας ήδη κάνει το μεγαλύτερο σφάλμα.
Σ’ αυτή την παράσταση, ιδωμένη ως τελετουργικό εξαγνισμού, μια ομάδα με μάσκες γερόντων αποτελεί τον χορό συστρέφεται, θρηνεί και αγωνιά. Μέσα από αυτόν τον χορό αποκαλύπτονται τα τραγικά πρόσωπα Οιδίποδας, Ιοκάστη, Τειρεσίας και Κρέοντας.
Ακολούθησε το Stage News στο Google news και μάθε όλα τα τελευταία νέα.
