Δύο άνθρωποι περιμένουν καλεσμένους, στον απομονωμένο κόσμο τους. Θέλουν να αναγγείλουν κάτι. Αναφέρονται σε αυτό ως επείγον. Άνθρωποι. Αλληλοεξαρτώμενοι. Ένας. Εκεί που ακόμη υπάρχει ζωή. Αν υπάρχει. Ένας στόχος. Να μιλήσουν. Προσκαλούν και υποδέχονται όλους όσους χάραξαν μια ρωγμή επάνω τους. Ποιος χάνει; Ποιος κερδίζει; Θα αποτελέσουν μάρτυρες σε κάτι που συνέβη πριν από λίγο. -Μια κουβέντα προσπαθείς να πεις… δεν μπορείς. Δεν συμβαίνει συχνά να αντικρίζεις όλο τον κόσμο. αντί σκηνοθετικού σημειώματος Η παράσταση “σκοντάφτει” στη μοναξιά, “ξεμπλέκει” τις σχέσεις των ανθρώπων, “αναρωτιέται” για το νόημα της ζωής, “φλερτάρει” με την αυτοκτονία, “πονάει” για τα συναισθήματα που δεν εκφράστηκαν, “λυγίζει” στην αδυναμία, “χαμογελάει” στη φαντασία, “κλείνει το μάτι” σε όλες εκείνες τις παράλογες συναντήσεις της ζωή μας. Για να εξηγιέμαι: Αυτή η παράσταση, μακάρι να “μιλάει” για τον Άνθρωπο μέσα μας. Να “μιλάει” στον Άνθρωπο μέσα μας. Με αθωότητα και ειλικρίνεια. Να μπορέσει να “πει” όχι αυτά που θέλει, αλλά όλα αυτά που φοβάται να ακούσει. αντί δραματουργικού σημειώματος Η μοναξιά επιβάλλει ενικό αριθμό. Το πολύ πολύ να την μοιραστείς -ζυγός αριθμός. Οι άνθρωποι, καλεσμένοι, μόνοι, ανυπόταχτοι, αθώοι, φιλόξενοι, μοναχικοί, ευγενικοί, αστείοι, αυτοί, τραυματισμένοι, άδειοι, γεμάτοι, πονεμένοι, βρεγμένοι, κενοί, συναισθηματικοί, αξιοσέβαστοι, παράξενοι, μεγάλοι, μικροί, κατεστραμμένοι, λογικοί, παράλογοι, απομονωμένοι, νοσταλγικοί, εκείνοι, ξένοι, αγνοί, βρώμικοι, καθαροί, διάφανοι, λησμονημένοι, καθισμένοι, ριψοκίνδυνοι, ξεχασμένοι, προσηλωμένοι ελπιδοφόροι, μελλοθάνατοι.. όλα με όμικρονγιώτα. δεν θα μπορούσα ποτέ να ξεχάσω το εμείς _ και όλα τα επίθετα μας με όμικρονγιώτα https://youtu.be/0uN_kmP-YdA Γενική είσοδος: 8 € Διάρκεια παράστασης: 60’ Η παράσταση ομικρονγιωτα θα παρουσιαστεί στη σκηνή Μπρέχτ στο πλαίσιο του 6ου φεστιβάλ θεάτρου 2510 συντελεστές: Συγγραφή κειμένου/ Δραματουργία: Αθανασία Χαλκιά, Αλέξανδρος Μαυρουδόπουλος, Γιάννης Δάφνης, Γιάννης Διδασκάλου, Ζωή Πάπαρη Σκηνοθεσία: Γιάννης Διδασκάλου
