Σκληρός, καθημερινός, αστείος, τρυφέρος, αποτελούμενος από θραύσματα μνήμης και σελίδες προσωπικού ημερολογίου, ο θεατρικός μονόλογος “Ιώ – Εκείνη” είναι ο σημερινός λόγος μίας γυναίκας που θυμάται, αναμοχλεύει, προσπαθεί, διαπραγματεύεται, σκέφτεται, πονάει, χαμογελάει, θυμώνει, έχει στόχους. Στη συνθήκη μιας δημόσιας ομιλίας η ηρωίδα, έχοντας υπάρξει θύμα έμφυλης βίας, ακροβατεί ανάμεσα στον λόγο και τη μουσική ενώ επικαλείται τη φιγούρα της καταδιωκόμενης και περιπλανώμενης Ιως για να βρει τη δύναμη να φτάσει στο τέλος της διαδρομής της, να γεφυρώσει το χάσμα, να συνεχίσει να αναπνέει.
Σκληρός, καθημερινός, αστείος, τρυφέρος, αποτελούμενος από θραύσματα μνήμης και σελίδες προσωπικού ημερολογίου, ο θεατρικός μονόλογος “Ιώ – Εκείνη” είναι ο σημερινός λόγος μίας γυναίκας που θυμάται, αναμοχλεύει, προσπαθεί, διαπραγματεύεται, σκέφτεται, πονάει, χαμογελάει, θυμώνει, έχει στόχους. Στη συνθήκη μιας δημόσιας ομιλίας η ηρωίδα, έχοντας υπάρξει θύμα έμφυλης βίας, ακροβατεί ανάμεσα στον λόγο και τη μουσική ενώ επικαλείται τη φιγούρα της καταδιωκόμενης και περιπλανώμενης Ιως για να βρει τη δύναμη να φτάσει στο τέλος της διαδρομής της, να γεφυρώσει το χάσμα, να συνεχίσει να αναπνέει.
Προπώληση more.com